Czarny Potok

Położony w dolinie Czarnego Potoku (dopływu Jastrzębi), na stokach Czarnego Lasu (650m. n.p.m.) i Gródka. Ze szczytu Czarnego Lasu roztacza się szeroka panorama na Beskid Sądecki, Beskid Wyspowy, Gorce i Tatry.

We wsi znane są, odkryte w przeszłości, nie zagospodarowane źródła wody mineralnej, szczawy chlorkowe sodowej z zawartością jodu i siarki. Początki wsi sięgają XIII w., kiedy to założono parafię pod wezw. św. Marcina. Wieś była własnością biskupa krakowskiego, a później w posiadaniu rodów szlacheckich: Pielszów, Rogowskich, Wielogłowskich, Waligórskich i Reklewskich.

Na wzgórzu Gródek, dziś porosłym brzozowym lasem, tradycja lokuje rycerski gródek wczesnośredniowieczny. W terenie, od strony pd - zach. można odszukać skąpe resztki wałów ziemnych. Jest kościół parafialny, drewniany z 1755 r. bez wyraźnych cech stylowych, konstrukcji zrębowej, jednonawowy, z prezbiterium zakończonym wielobocznie. Znajdujące się od strony pd. kaplica i dzwonnica zostały dobudowane w latach 1904-1906. W tęczy znajduje się późnobarokowy krucyfiks. Ołtarz główny rokokowo-klasycystyczny (1799 r.), z dwiema późnorenesansowymi kolumnami ze starego ołtarza. W ołtarzu znajduje się malowana na desce (1648 r.) pieta przedstawiająca Matkę Boską Bolesną ("Czarnopotocka Madonna") - obraz łaskami słynący od XVII w. W 1999 r. dokonano koronacji obrazu, koronami ze złota i kamieni szlachetnych, poświęconymi przez Jana Pawła II w czerwcu 1998 r. Obok kościoła znajduje się 600-letnia lipa; pomnik przyrody.

Autor Tekstu: Władysław Ścianek

Czarny Potok liczy /wg stanu na 31 grudnia 2021/ 653 mieszkańców.

W sierpniu 2017 roku miejscowość obchodziła jubileusz 700-lecia lokacji.