Dodatek mieszkaniowy

Dodatek mieszkaniowy jest świadczeniem pieniężnym wypłacanym przez gminę, mającym na celu dofinansowanie do wydatków mieszkaniowych ponoszonych w związku z zajmowaniem lokalu mieszkalnego. Pomoc ta przysługuje najbiedniejszym mieszkańcom gminy w przypadkach ściśle określonych przez przepisy ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych. Aby otrzymać dodatek mieszkaniowy osoby ubiegające się o jego przyznanie muszą spełniać łącznie trzy warunki:

- posiadać tytuł prawny do lokalu,
- posiadać dochód w wysokości określonej w ustawie,
- posiadać mieszkanie o powierzchni określonej w ustawie.

Tytuł prawny do lokalu

Dodatek mieszkaniowy przysługuje:

najemcom oraz podnajemcom lokali mieszkalnych,
osobom mieszkającym w lokalach mieszkalnych, do których przysługuje im spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego,
osobom mieszkającym w lokalach mieszkalnych znajdujących się w budynkach stanowiących ich własność i właścicielom samodzielnych lokali mieszkalnych,
innym osobom mającym tytuł prawny do zajmowanego lokalu mieszkalnego (np. z umowy użyczenia) i ponoszącym wydatki związane z jego zajmowaniem,
osobom zajmującym lokal mieszkalny bez tytułu prawnego, oczekującym na przysługujący im lokal zamienny lub socjalny (np. gdy orzeczono o ich uprawnieniu do lokalu socjalnego w wyroku sądowym).

Dochód:
Dodatek przysługuje osobom, jeżeli średni miesięczny dochód na jednego członka gospodarstwa domowego uzyskany w okresie trzech miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku o przyznanie dodatku nie przekracza 175% kwoty najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym i 125% tej kwoty w gospodarstwie wieloosobowym obowiązującej w dniu złożenia wniosku.
Od dnia 01.03.2016 r. wysokość najniższej emerytury wynosi 882,56zł
175% - 1544,48 gospodarstwo jednoosobowe
125% - 1103,20 gospodarstwo wieloosobowe

W przypadku gdy średni miesięczny dochód na jednego członka gospodarstwa domowego jest nieco wyższy, nie zamyka to możliwości otrzymania dodatku – jeśli bowiem kwota nadwyżki nie przekracza wysokości dodatku mieszkaniowego, należny dodatek obniża się o tę kwotę.

Za dochód uważa się wszelkie przychody po odliczeniu kosztów ich uzyskania oraz po odliczeniu składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, chyba że zostały już zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.
Do dochodu nie wlicza się:
- świadczeń pomocy materialnej dla uczniów,
- dodatków dla sierot zupełnych,
- jednorazowych zapomóg z tytułu urodzenia się dziecka,
- dodatku z tytułu urodzenia dziecka,
- pomocy w zakresie dożywiania,
- zasiłków pielęgnacyjnych,
- zasiłków okresowych z pomocy społecznej,
- jednorazowych świadczeń pieniężnych i świadczeń w naturze z pomocy społecznej,
- dodatku mieszkaniowego.

Powierzchnia mieszkania
Aby otrzymać dodatek mieszkaniowy trzeba mieć mieszkanie o odpowiedniej powierzchni. Ustawa określa tzw. powierzchnie normatywną, na którą wypłaca się dodatek mieszkaniowy. W przeliczeniu na liczbę członków gospodarstwa domowego nie może ona przekraczać:

35 m.2 na 1 osobę
40 m.2 na 2 osoby
45 m.2 na 3 osoby
55 m.2 na 4 osoby
65 m.2 na 5 osób
70 m.2 na 6 osób, a w razie zamieszkiwania w mieszkaniu większej liczby osób, dla każdej kolejnej osoby powierzchnię normatywną powiększa się o 5 m.2.

Normy powierzchni użytkowej podwyższa się o 15 m.kw., jeżeli w mieszkaniu zamieszkuje osoba niepełnosprawna poruszająca się na wózku inwalidzkim lub osoba niepełnosprawna, jeżeli niepełnosprawność wymaga zamieszkiwania w oddzielnym pokoju. O wymogu zamieszkiwania w oddzielnym pokoju orzekają powiatowe zespoły do spraw orzekania o niepełnosprawności.

Dodatek mieszkaniowy przysługuje również, gdy powierzchnia użytkowa zajmowanego lokalu mieszkalnego nie przekracza normatywnej powierzchni użytkowej o więcej niż:

30 % albo
50 % pod warunkiem, że udział powierzchni pokoi i kuchni w powierzchni użytkowej tego lokalu nie przekracza 60 %

Dopuszczalne przekroczenia powierzchni wynoszą:

dla 1 osoby 35 m2 + 30 proc. = 45,5 m2 + 50 proc. = 52,5 m2
dla 2 osób 40 m2 + 30 proc. = 52 m2 + 50 proc. = 60 m2
dla 3 osób 45 m2 + 30 proc. = 58,5 m2 + 50 proc. = 67,5 m2
dla 4 osób 55 m2 + 30 proc. = 71,5 m2 + 50 proc. = 82,5 m2
dla 5 osób 65 m2 + 30 proc. = 84,5 m2 + 50 proc. = 97,5 m2
dla 6 osób 70 m2+ 30 proc. = 91 m2 + 50 proc. = 105 m2

Wysokość dodatku mieszkaniowego

Dodatek mieszkaniowy stanowi różnicę pomiędzy wydatkami przypadającymi na normatywną powierzchnię użytkową zajmowanego lokalu mieszkalnego a wydatkami na ten cel poniesionymi przez osobę otrzymującą dodatek w wysokości:

Jeżeli dochód jest niższy od 150% najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym i 100% w gospodarstwie wieloosobowym:

15% dochodów gospodarstwa domowego – w gospodarstwie 1-osobowym,
12% dochodów gospodarstwa domowego – w gospodarstwie 2-4 osobowym,
10% dochodów gospodarstwa domowego – w gospodarstwie 5-osobowym i większym

Jeżeli dochód jest równy lub wyższy od 150% najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym i 100% w gospodarstwie wieloosobowym:

20% dochodów gospodarstwa domowego – w gospodarstwie 1-osobowym,
15% dochodów gospodarstwa domowego – w gospodarstwie 2-4 osobowym,
12% dochodów gospodarstwa domowego – w gospodarstwie 5-osobowym i większym

Wniosek o przyznanie dodatku mieszkaniowego
Osoba uprawniona do dodatku mieszkaniowego powinna złożyć wniosek, do którego dołącza deklarację o dochodach za trzy pełne miesiące kalendarzowe poprzedzające dzień złożenia wniosku oraz inne niezbędne dokumenty.

Dodatek mieszkaniowy jest przyznawany na okres sześciu miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po dniu złożenia wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego. Jest on wypłacany do dziesiątego dnia każdego miesiąca z góry - zarządcy domu lub osobie uprawnionej do pobierania należności za lokal mieszkalny.
Dodatku mieszkaniowego nie przyznaje się, jeśli byłby on niższy niż 2 % kwoty najniższej emerytury.

Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych.